فکندنلغتنامه دهخدافکندن . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص ) افکندن . (فرهنگ فارسی معین ). انداختن . پرتاب کردن : گر کس بودی که زی توام بفکندی خویشتن اندر نهادمی به فلاخن . رودکی . سخن بفکند منبر و دار
دام فکندنلغتنامه دهخدادام فکندن . [ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دام افکندن . دام نهادن . دام گستردن . پهن کردن دام . تله نهادن . تعبیه کردن دام . فرونهادن دام . دام چیدن .- دام درافکندن ؛ دام نهادن : دام درافکند مشعبدوارپس بپوشد به خار و خس
دانه فکندنلغتنامه دهخدادانه فکندن . [ ن ِ / ن ِ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دانه افکندن . دانه ریختن : دانه ٔ اشک نیاز می فکنم هر سحربلبل بستان عشق مرغ سرای منست . علی خراسانی (از آنندراج ).|| چینه نهادن .<b
فکندنلغتنامه دهخدافکندن . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص ) افکندن . (فرهنگ فارسی معین ). انداختن . پرتاب کردن : گر کس بودی که زی توام بفکندی خویشتن اندر نهادمی به فلاخن . رودکی . سخن بفکند منبر و دار
فکندنیلغتنامه دهخدافکندنی . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) افکندنی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فکندن و افکندنی شود.
دام فکندنلغتنامه دهخدادام فکندن . [ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دام افکندن . دام نهادن . دام گستردن . پهن کردن دام . تله نهادن . تعبیه کردن دام . فرونهادن دام . دام چیدن .- دام درافکندن ؛ دام نهادن : دام درافکند مشعبدوارپس بپوشد به خار و خس
جدا افکندنلغتنامه دهخداجدا افکندن . [ ج ُ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دور کردن . جدایی انداختن . جدا فکندن . و رجوع به جدا فکندن شود.
بیرون افکندنلغتنامه دهخدابیرون افکندن . [ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خارج ساختن . رجوع به بیرون فکندن شود.
ز پای افکندنلغتنامه دهخداز پای افکندن . [ زِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کشتن . بزمین افکندن . از پای درآوردن : بر ایشان ببخشید زورآزمای وز آن پس نیفکند کس را ز پای . فردوسی .رجوع به ز پای فکندن و از پای افکندن و از پای فکندن شود.
خون افشاندنلغتنامه دهخداخون افشاندن . [ اَ دَ ] (مص مرکب ) خون برون فکندن . خون ریختن . خون پاشیدن .
فکندگیلغتنامه دهخدافکندگی . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] (حامص ) افتادگی . (یادداشت مؤلف ). افکنده بودن . رجوع به فکندن و فگندن شود.