فنتقلغتنامه دهخدافنتق . [ ف ُ ت ُ ] (ع اِ) مهمان سرای . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). خان السبیل . مانند فندق و معرب است . (از اقرب الموارد).
فناتیکلغتنامه دهخدافناتیک . [ ف َ ] (فرانسوی ، ص ) متعصب در دین و مذهب . احتراز از استعمال این کلمه ٔ بیگانه اولی است . (فرهنگ فارسی معین ).
فندقلغتنامه دهخدافندق . [ ف ُ دُ ] (ع اِ) کاروانسرا. ج ، فنادق . (فرهنگ فارسی معین ). مهمانسرای . (منتهی الارب ). خان السبیل . فنتق . (اقرب الموارد). مهمانخانه . هتل . (یادداشت مؤلف ) : در فندق تو بُوَد دکانش صد کوزه و مغز در دهانش .خاقان
مهمان سرالغتنامه دهخدامهمان سرا. [ م ِ س َ ] (اِ مرکب ) مهمانخانه . سرای خاص مهمانان . میهمان سرا. میهمان سرای . ثوی : دیده ام خلوت سرای دوست در مهمان سراش تن طفیل و شاهد دل میهمان آورده ام . خاقانی .ز درویش خالی نبودی درش مسافر به
مهمانخانهلغتنامه دهخدامهمانخانه . [ م ِ ن َ / ن ِ ](اِ مرکب ) خانه که برای فرود آمدن مهمان اختصاص داده باشند. قسمتی در ساختمان خانه (اطاق یا سالن ) که اختصاص به مهمان دهند. || مضیفة. دارالضیافة. مأدبة : گفتند یا رسول اﷲ آنچ ما خوردیم از طع
مهمان سرایلغتنامه دهخدامهمان سرای . [ م ِ س َ ] (اِ مرکب ) مهمان سرا. سرا و خانه ٔ پذیرایی از مهمانان : چون به درگه کشید صف سپهش کرد مهمانسرای بارگهش . نظامی .ز قدر و شوکت سلطان نگشت چیزی کم ز التفات به مهمان سرای دهقانی . <p cla