فانیدلغتنامه دهخدافانید. (معرب ، اِ) معرب پانید است و نوعی از حلوا، و بمعنی قند و شکر نیز گفته اند. آب نیشکر اگر پس از طبخ و انعقاد بی تصفیه باشد آن را قند سیاه گویند و اطبا شکر سرخ خوانند، و شکر بر سه نوع است یکی سیاه رنگ ، دیگر سرخرنگ ، و دیگر سفید. چون شکر سفید را بجوشانند و صافی نموده منعق
فانیذلغتنامه دهخدافانیذ. (معرب ، اِ) معرب پانید که قند سپید باشد. (منتهی الارب ) (برهان ). رجوع به فانید شود.
فونتیانگلغتنامه دهخدافونتیانگ . [ فُن ْ ] (اِخ ) از شهرهای مهم کشور اندونزی در جزیره ٔ برنئو. (یادداشت مؤلف ).
فونتیکلغتنامه دهخدافونتیک . [ ف ُ ن ِ ] (فرانسوی ، ص ) آنچه بیان صوت و آوا کند. || (اِ) مطالعه ٔ اصوات و تلفظهای یک زبان . (فرهنگ فارسی معین ). صوت شناسی . آواشناسی . || هنرهای فونتیک ؛ هنرهایی که به قوه ٔ سامعه ارتباط دارند ازقبیل شعر، نثر ادبی ، موسیقی . (فرهنگ فارسی معین ).
فونتیکفرهنگ فارسی معین(فُ نِ) [ فر. ] (ص .) علمی که به مطالعة اصوات ، ترکیب آن ها و تلفظ های یک زبان می پردازد.
فونتن بلولغتنامه دهخدافونتن بلو. [ فُن ْ تِم ْ بْل ُ / ب ِ ل ُ ] (اِخ ) شهر کوچکی است در نزدیکی پاریس که قدمت تاریخی دارد. (فرهنگ آمریکائی وبستر).
فونتیانگلغتنامه دهخدافونتیانگ . [ فُن ْ ] (اِخ ) از شهرهای مهم کشور اندونزی در جزیره ٔ برنئو. (یادداشت مؤلف ).
فونتیکلغتنامه دهخدافونتیک . [ ف ُ ن ِ ] (فرانسوی ، ص ) آنچه بیان صوت و آوا کند. || (اِ) مطالعه ٔ اصوات و تلفظهای یک زبان . (فرهنگ فارسی معین ). صوت شناسی . آواشناسی . || هنرهای فونتیک ؛ هنرهایی که به قوه ٔ سامعه ارتباط دارند ازقبیل شعر، نثر ادبی ، موسیقی . (فرهنگ فارسی معین ).
الفونتلغتنامه دهخداالفونت . [ اَ ف ُ ] (اِخ ) شهری است بر نهر ابره در اسپانیا که قصرهایی از بزرگان و امرای همین شهر دارد. (از الحلل السندسیة ج 2 ص 196).
عفونتفرهنگ فارسی عمید۱. (پزشکی) رشد و تکثیر میکروب در بافت‌های بدن که با علائمی مانند تب همراه است.۲. تعفن؛ گندیدگی؛ بدبویی.
عفونتلغتنامه دهخداعفونت . [ ع ُ ن َ ] (ع اِمص ) عفونة.بدبوئی . گنده بوئی . تعفن . گندیدگی . (ناظم الاطباء). بدبوئی و گنده شدن چیزی . (غیاث اللغات ). پارسی عفونت پوسیدن است یعنی رطوبتی تباه شده و از حال خویش بگردیده . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). بویناکی . دفر. تعفن . نتن .گندگی . گندائی <span class=
