قبیبلغتنامه دهخداقبیب . [ ق َ ] (ع مص ) شنیده شدن آواز دندان شیر از بر هم زدن . گویند: قب الاسد قباً و قَبیباً؛ شنیده شد آواز دندان شیر از بر هم زدن . (از منتهی الارب ).
کبیبلغتنامه دهخداکبیب . [ ک َ ] (ع ص ) به سر درآمده و بر روی افتاده . (غیاث اللغات ). || محزون و شکسته از غم و بدحالی . (یادداشت مؤلف ) .
تقبیبلغتنامه دهخداتقبیب . [ ت َ ] (ع مص ) به قبه کردن . (تاج المصادر بیهقی )(زوزنی ). قبه ساختن . || خشک شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).