لغتنامه دهخدا
قرقفنة. [ ق َ ق َ ف َن ْ ن َ ] (ع اِ) سر نره . (از منتهی الارب ). الکمرة. (لسان العرب ). || پرنده ای است .(اقرب الموارد). پرنده ای است که دو بال خود را بر دو چشم دیوث مالد تا نرمی (و بی شرمی ) او افزایش یابد.در حدیث وهب بن منبه آمده است که اگر شوی بر زن خود رشک نبرد خدا پرنده