قرنطینهلغتنامه دهخداقرنطینه . [ ق َ رَ ن َ/ ن ِ ] (معرب ، اِ) قَرَنْطین . جایی که در آن مسافران و عابران را مورد بازرسی قرار میدهند و از ورود بیماران جلوگیری به عمل می آورند. این کلمه از کارانْتِن فرانسه گرفته شده است .
قرنطینهفرهنگ فارسی عمید۱. مکانی که در آن برای پیشگیری از شیوع بیماریهای واگیردار، افراد مظنون به داشتن بیماری خاصی را برای مدتی معین نگهداری میکنند تا سلامت یا عدم سلامت آنان مشخص شود.۲. نگه داشتن افراد مشکوک به بیماری در مکانی خاص.
قرنطینهفرهنگ فارسی معین(قَ رَ نِ) [ فر. ] (اِ.) جایی که به علت شیوع بیماری مورد محافظت قرار می گیرد و ورود و خروج افراد کنترل می شود.
لنگرگاه قرنطینهquarantine anchorageواژههای مصوب فرهنگستانمحلی در ورودی بندرگاه که معمولاً با شناوۀ زرد مشخص میشود و کشتیها در آنجا لنگر میاندازند تا مقررات قرنطینه در مورد آنها اعمال شود
لنگرگاه قرنطینهquarantine anchorageواژههای مصوب فرهنگستانمحلی در ورودی بندرگاه که معمولاً با شناوۀ زرد مشخص میشود و کشتیها در آنجا لنگر میاندازند تا مقررات قرنطینه در مورد آنها اعمال شود