لغتنامه دهخدا
بنی قریظه . [ ب َ ق ُ رَظَ ] (اِخ ) نام قومی از یهود نزدیک مدینةالرسول و غزوه ٔ بنی قریظه در سال پنجم از هجرت در اواخر ذی قعده و اوائل ذی حجه ، حضرت رسول با بنی قریظه جنگی کرد که پیغمبر (ص ) به تن خویش حضور داشت . (یادداشت مؤلف ).- یوم بنی قریظه