لغتنامه دهخدا
قریعی . [ ق ُ رَ ] (اِخ ) محمدبن عبدالرحمان بغدادی ، معروف به ابن قریعه و مکنی به ابوبکر. منسوب است به جد خود نه به قریع. وی قاضی سندیه و جز آن از توابعبغداد بوده و نوادر عجیبی تدوین کرده است . در جمادی آلاخر سال 367 هَ . ق . در شصت وپنج سالگ