لغتنامه دهخدا
قظیفی . [ ق ُ ظَ] (اِخ ) عباس بن ربیعه . از طایفه ٔ قظیف است که در مصر سکونت گزید. (اللباب ). مؤلف لباب آرد: آنچه را من در نسبت عابس و فروه و علقمه میدانم این است که اینان از دودمان غطیف بن عبداﷲبن ناجیةبن یحابر (مراد) هستند و باید غطیفی خوانده شوند نه قطیفی ، و ابوسعد نیز آ