لغتنامه دهخدا
قلعه بهادری . [ ق َ ع َ ب َ دُ ] (اِخ ) نام تیره ای از طایفه ٔ اسیری قلخانی گوران است که تابستان در کوه سیاهانه به تعلیف احشام و زراعت دیم مشغول هستند و زمستان به گرمسیر ذهاب میروند و جمعیت آنان به حدود 35 تن بالغ میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ا