لغتنامه دهخدا
حوبة.[ ب َ ] (ع اِ) مادر. (ناظم الاطباء). || قرابت از سوی مادر. (اقرب الموارد). || زوجه . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد): ان لی حوبة اعولها؛ ای ضففة و عیالا. (اقرب الموارد). || سریت . || شدت . (ناظم الاطباء). || وسط خانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || حیوان باری . (ناظم ا