لتاتلغتنامه دهخدالتات . [ ل ُ ] (ع ص ، اِ) ریزه های شکسته از پوست درخت . || سائیده . || شکسته . کوفته . || آمیخته . (منتهی الارب ).
لثاتلغتنامه دهخدالثات . [ ل َ ] (ع اِ) کام . دهن . (منتهی الارب ). لهاة. (بحرالجواهر). || درختی است . (منتهی الارب ).
لطاطلغتنامه دهخدالطاط. [ ل َ ] (ع اِ) خشک سال سخت که در آن دهش و عطا یکجا فراموش کنند. (منتهی الارب ). || آن دایره که در پیشانی اسب بود. (مهذب الاسماء).
لطاطلغتنامه دهخدالطاط. [ ل َ ] (ع اِ) کرانه ٔ سر کوه برآمده . (منتهی الارب ). || نیزه ٔ کوتاه . (مهذب الاسماء).
فلتاتلغتنامه دهخدافلتات . [ ف َ ل َ ] (ع اِ) فلتات المجلس ؛ لغزشهاو خطاهای انجمن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
هلتاتلغتنامه دهخداهلتات . [هَُ ] (ع اِ) گروه که گاهی اقامت ورزند و گاهی کوچ کنند. (از منتهی الارب ). هلتاة. (از اقرب الموارد).