لغزخوانیلغتنامه دهخدالغزخوانی . [ ل ُ غ َ خوا / خا ] (حامص مرکب )لغازخوانی . عمل لغزخوان . عیب گیری بر کسی چیزی را.
لغزخوانلغتنامه دهخدالغزخوان . [ ل ُ غ َ خوا / خا ] (نف مرکب ) لغازخوان . عیب کننده از روی عناد و حسد و پرادعائی .
لغازخوانلغتنامه دهخدالغازخوان . [ ل ُ خوا / خا ] (نف مرکب ) آنکه لغاز خواند. آنکه عیب و خرده گیرد بر عمل یا گفتار یا وضع کسان .
ریزه خوانیلغتنامه دهخداریزه خوانی . [ زَ / زِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) ادای سخن باریک و آهسته . زمزمه . (از ناظم الاطباء). || آواز پیچیده کشیدن از نغمات که آن را تحریر گویند و به هندی کهر خوانند. (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ) <spa