لنگندهلغتنامه دهخدالنگنده . [ ل َ گ َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی ازلنگیدن . آنکه لنگان رود. که لنگ لنگان قدم بردارد.
لنگانلغتنامه دهخدالنگان . [ ل َ ] (نف ، ق ) لنگنده . || در حال لنگیدن . شلان . لنگان رفتن . عرجان . تعارج . قزلان . لنگ لنگان رفتن : ختع؛ لنگان رفتن کفتار. (منتهی الارب ).