لحظةلغتنامه دهخدالحظة. [ ل َ ظَ ] (ع اِ) لحظه . یکبار نگاه کردن به گوشه ٔ چشم . || یک چشم بهم زدن . چشم زد. طرفه . دَم . آن : گریزان دراین بیشه جستم پناه رسیدستم این لحظه ایدر ز راه . فردوسی .که به باقی عمر یک لحظه رو نتابم ز
لحظةلغتنامه دهخدالحظة. [ ل َ ظَ ] (اِخ ) جایی است شیرناک به تهامه و منه یقال : اسد لحظة کما یقال اسدالشری . (منتهی الارب ).
لهجةلغتنامه دهخدالهجة. [ ل َ ج َ / ل َ هََ ج َ ] (ع اِ) لهجه . زبان . یقال : فلان فصیح اللهجة. (منتهی الارب ) (لغت نامه ٔ مقامات حریری ) (غیاث ). لسان . جایگاه سخن از زبان . (بحر الجواهر). لغت . (غیاث ) : با آنچه ملک عادل انوشیروان کسر
لهجهفرهنگ فارسی معین(لَ جِ) [ ع . لهجة ] (اِ.) 1 - زبان . 2 - طرز سخن گفتن و تلفظ . 3 - شعبه ای از زبان . 4 - تلفظ واژه های یک زبان به شیوة خاص یک منطقه .
خوش لهجهلغتنامه دهخداخوش لهجه . [ خوَش ْ / خُش ْ ل َ ج َ / ج ِ ] (ص مرکب ) خوش زبان . آنکه سخن وی آشکارا بود و در هم نباشد. آنکه سخنش بواسطه ٔ اداءخوب شیرین و مطبوع است . (ناظم الاطباء) : آب حیوانش ز م
شکرلهجهلغتنامه دهخداشکرلهجه . [ ش َ ک َ ل َ ج َ / ج ِ ] (ص مرکب ) آنکه آهنگ گفتارش مطبوع است . شیرین سخن . خوش زبان . (فرهنگ فارسی معین ) : گفتم اکنون سخن خوش که بگوید با من کآن شکرلهجه ٔ خوشخوان خوش الحان می رفت . <p class="a
ساقیان لهجهلغتنامه دهخداساقیان لهجه . [ ن ِ ل َ ج َ / ج ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مطربان و مغنیان و آوازه خوانان . (ناظم الاطباء).
صریح اللهجهفرهنگ فارسی عمید۱. کسی که مطلب خود را صریح و آشکارا میگوید.۲. آنکه هرچه در دل دارد آشکارا بیان میکند؛ رکگو.