مافروخیلغتنامه دهخدامافروخی . [ ف َرْ رو ] (ص نسبی ) منسوب است به مافروخ که نام بعضی از موالی عجم می باشد و مخفف «ماه فروخ » است . (از انساب سمعانی ).
مافروخیلغتنامه دهخدامافروخی . [ ف َرْ رو ] (اِخ ) مفضل بن سعدبن الحسین المافروخی الاصفهانی ، مؤلف کتاب محاسن اصفهان است . مافروخی نسبت است به مافروخ بن بختیار جدمؤلف . او کتاب محاسن اصفهان را بین سالهای 465 و 485 هَ . ق . تأل
رارلغتنامه دهخدارار. (اِخ ) رستاقی است در کاشان . (محاسن اصفهان مافروخی ص 18). در ترجمه ٔ کتاب مافروخی دار ضبط شده است . رجوع به ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 39 شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن محمدبن یونس ، مکنّی به ابوالفرج . مافروخی دو بیت شعر عربی از وی در «محاسن اصفهان » نقل کرده است . رجوع به محاسن اصفهان مافروخی ص 73 شود.