مأیوفلغتنامه دهخدامأیوف . [ م َءْ ] (ع ص ) آفت رسیده . (آنندراج بنقل فرهنگ وصاف ). و رجوع به مؤوف و مأوف شود.
مأوفلغتنامه دهخدامأوف . [ م َ ئو ] (ع ص ) به معنی آفت رسیده باشد. (غیاث ) (آنندراج ). و رجوع به مؤوف شود.
مؤوفلغتنامه دهخدامؤوف . [ م َ ئو ] (ع ص ) آفت رسیده . (منتهی الارب ). کِشْت ِ آفت رسیده . (ناظم الاطباء). آفت دیده . مئیف . (یادداشت مؤلف ).
مؤفلغتنامه دهخدامؤف . [ م َ ئو ] (ع ص ) مؤوف . آفت رسیده . (مهذب الاسماء). آگفت و آفت رسیده و رنج و آزار دیده . (ناظم الاطباء). آکفت دیده . مقابل سالم : زرع مؤف ؛ کشت آفت رسیده . (یادداشت مؤلف ).