لغتنامه دهخدا
بداد. [ ب َ ] (ع ص ) متفرق و پریشان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). پراکنده . (یادداشت مؤلف ). یقال : جائت الخیل بدادِ بدادِ و بدادَ بدادَ و تفرق القوم بدادِ؛ ای متفرقة متبددة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || حریف . همتا. (از منتهی الارب ) (ناظم