لغتنامه دهخدا
مطربه . [ م َ رَ ب َ ] (اِخ ) مؤلف آتشکده ٔ آذر نویسد: اصلش از دیار فرح بار کاشغر است و در خانه ٔ طغان شاه بوده است و در مرثیه ٔ آن پادشاه ، پنجاه رباعی را گفته . الحق کمال دارد : در ماتمت ای شاه سیه شد روزم بی روی تو دیدگان خود بردوزم تیغ