مثاکللغتنامه دهخدامثاکل . [ م َ ک ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُثکِل . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به مثکل شود.
مثاقیللغتنامه دهخدامثاقیل . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مثقال . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) : مثاقیل حسنات به ثواب آن گرانبار گردد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 320). || مؤنت . الق
مثاکیللغتنامه دهخدامثاکیل . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُثکِل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به مثکل شود. || ج ِ مِثکال . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به مثکال شود.
متأکللغتنامه دهخدامتأکل . [ م ُ ت َ ءَک ْ ک ِ ] (ع ص ) خورنده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || خورده و خورده شده . (ناظم الاطباء). || شمشیر درخشنده . (آنندراج ). شمشیر درخشان و تابان . (ناظم الاطباء). و رجوع به تأکل شود.
متوقللغتنامه دهخدامتوقل . [ م ُ ت َ وَق ْ ق ِ ] (ع ص ) برآینده بر کوه . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). برآمده بر کوه و قرارداده شده بر کوه . (ناظم الاطباء). بر کوه بر شده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به توقل شود.
مثکللغتنامه دهخدامثکل . [ م ُ ک ِ ] (ع ص ) زن گم کرده فرزند. ج ، مثاکل . (ناظم الاطباء). زنی که لازم شود او را ثکل [ ث ُ یا ث َک َ ] یعنی بی فرزندی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد). و رجوع به مثکال و ماده ٔ بعد شود.