محرقصلغتنامه دهخدامحرقص . [ م ُ ح َ ق َ ] (ع ص ) بافت پر و نزدیک یکدیگر: نسج محرقص . (از منتهی الارب ).
مهرکیشفرهنگ نامها(تلفظ: mehr kiš) (مهر = مهربانی ، محبت + کیش = آیین ، دین) ، آن که دارای آیین مهرورزی و مهربانی می باشد؛ (به مجاز) مهربان و با محبت .
مهرکوشفرهنگ نامها(تلفظ: mehr kuš) (مهر = مهربانی ، محبت + کوش = کوشش و سعی) ، کوشا و ساعی برای مهربانی کردن و مهرورزی .