محنت کشیدهلغتنامه دهخدامحنت کشیده . [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سختی کشیده . رنج دیده . تحمل درد و ناملایم و اندوه کرده : مرد محنت کشیده ای شب دوش چون تنومند شد به طاقت وهوش .<p cl
محنطلغتنامه دهخدامحنط. [ م ُ ح َن ْ ن َ ] (ع ص ) آنکه حنوط پاشد بر میت . (آنندراج ). || رسیده از گیاه رمث . مُحَنَّط. (ناظم الاطباء).
محنطلغتنامه دهخدامحنط. [ م ُ ن ِ ] (ع ص ) گیاه رمث سپید گشته . پخته شده و رسیده از گیاه رمث . (ناظم الاطباء).
محنثلغتنامه دهخدامحنث . [ م ُ ن ِ ] (ع ص ) کسی که بزه مند می کند و خلاف سوگند می گرداند. (ناظم الاطباء). خلاف سوگند کنند. (از منتهی الارب ). || کسی که مایل می گرداند از باطل به سوی حق . || رسوای بدبخت . (ناظم الاطباء).
کادلغتنامه دهخداکاد. (ع ص ) رنجور. (مهذب الاسماء). محنت کشیده و سختی دیده در طلب چیزی . (ناظم الاطباء). || (اِ) مشقت و رنج .
محنت کشیدگیلغتنامه دهخدامحنت کشیدگی . [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی محنت کشیده . سختی کشیدگی .
رنج آزمودهلغتنامه دهخدارنج آزموده . [ رَ زْ / زِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رنج دیده . مشقت و محنت کشیده . تعب و زحمت دیده . رجوع به رنج آزمای و رنج آزمودن شود : تو ای جفت رنج آزموده ز من فدا کرده جان و
محنتلغتنامه دهخدامحنت . [ م ِ ن َ ] (ع اِ) بلا. آفت . (ناظم الاطباء). بلیه . مقابل منحت . (یادداشت مرحوم دهخدا). گرفتاری . فتنه . (منتهی الارب ). ج ، محن : که را محنتی سخت خواهد رسیدبه کمتر سخن محنت آید بدید. ابوشکور.ای شاه چه بود
محنتلغتنامه دهخدامحنت . [ م ِ ن َ ] (ع اِ) بلا. آفت . (ناظم الاطباء). بلیه . مقابل منحت . (یادداشت مرحوم دهخدا). گرفتاری . فتنه . (منتهی الارب ). ج ، محن : که را محنتی سخت خواهد رسیدبه کمتر سخن محنت آید بدید. ابوشکور.ای شاه چه بود