محکوم کردن

مترادف

۱. بزهکار شناختن، خطاکار اعلام کردن، نارواشناختن
۲. مغلوب کردن، مجبور ساختن

برابر پارسی

ایراختن

جست‌وجوی دقیق

محکوم کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بزهکار شناختن، خطاکار اعلام کردن، نارواشناختن ۲. مغلوب کردن، مجبور ساختن

محکوم کردن

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: اخلاقیات حکوم کردن، درلیست سیاهقراردادن، تقبیح کردن، تکفیر کردن، طرد کردن، نفرین کردن

جست‌وجوی هم‌آوا

محکوم

محکوم . [ م َ ] (ع ص ) فرموده شده . امرکرده شده . فرمان داده شده . (ناظم الاطباء). فرمان داده . (آنندراج ). مقابل حاکم . حکم کرده شده . || مطیع و فرمانبردار. درزیر فرمان . در زیر حکم . (ناظم الاطباء) : یک نان به دو روز اگر شود حاصل مردوز کوزه ش

معقوم

لغت‌نامه دهخدا

معقوم . [ م َ ] (ع ص ) پیوند خشک گردیده . || صلب عقیم . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || رجل معقوم ؛ مردی که فرزند نتواند آورد. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به عقیم شود.

معکوم

لغت‌نامه دهخدا

معکوم . [ م َ ] (ع ص ) برگردانیده شده . (ناظم الاطباء).

محکوم

فرهنگ فارسی عمید

۱. (حقوق) کسی که حکم بر ضرر او صادر شده؛ دادباخته.۲. کسی که مجبور به تحمل وضعیتی است.۳. [مقابلِ حاکم] کسی که به او دستور یا حکم می‌دهند.۴. کسی که در مناظره یا بحثی مجاب شود.