لغتنامه دهخدا
مختلی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) درونده و برکننده ٔ گیاه و بُرنده . (آنندراج ) (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). دروکننده و برکننده ٔ گیاه . ج ، مختلون . || شمشیر برنده . (ناظم الاطباء). || (اِ) شیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شیر بیشه . (ناظم ا