لغتنامه دهخدا
مخذفة. [ م ِ ذَ ف َ ] (ع اِ) چوبی که به ابهام و سبابه گرفته بدان سنگ ریزه اندازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (از محیط المحیط). چوبی که با دست گرفته و بدان سنگریزه اندازند. (ناظم الاطباء). || فلاخن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || دبر. (منتهی ال