لغتنامه دهخدا
ابوزید. [ اَ زَ ] (اِخ ) مخلدبن کیداد البربری الزناتی ، از بنویفرن اباضی نکاری . معروف به صاحب الحمار. او بر حسن بن ابی القاسم خلیفه ٔ عبیداﷲ اسمعیلی بمغرب خروج کرد و حسن را در مهدیّه محاصره کرد و به اظهار و اشاعه ٔ طریقه ٔ اباضیّه پرداخت و مردم از وی بپراکندند تا در سال <spa