مدبسلغتنامه دهخدامدبس . [ م ُ دَب ْ ب ِ ] (ع ص ) پوشیده شونده و پوشیده کننده . (آنندراج ). پوشنده و پوشیده شده . (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از تدبیس . رجوع به تدبیس شود.
مدبوشلغتنامه دهخدامدبوش . [ م َ ] (ع ص ) زمینی که نبات آن را ملخ خورده باشد. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). مدبوشة. (ناظم الاطباء). رجوع به مدبوشة شود.
مدبسةلغتنامه دهخدامدبسة. [ م ُ ب ِ س َ ] (ع ص ) زمین که گیاه رویانده باشد. (از متن اللغة). رجوع به ادباس شود.
مدبسةلغتنامه دهخدامدبسة. [ م ُ ب ِ س َ ] (ع ص ) زمین که گیاه رویانده باشد. (از متن اللغة). رجوع به ادباس شود.