مرحوملغتنامه دهخدامرحوم . [ م َ ] (ع ص ) مهربانی کرده شده . (منتهی الارب ). نعت مفعولی است از رحم و رحمة و مرحمة. رجوع به مرحمت شود. || مغفور. آمرزیده . خدابیامرز. شادروان : چه رأی امام مرحوم القادر باللّه ... ستاره ای بوده درخشنده . (تاریخ بیهقی ص <span class="hl" dir
مرهوملغتنامه دهخدامرهوم . [ م َ ] (ع ص ) مکانی که «رهمة» و باران نرم بر آن رسیده باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مرحومفرهنگ فارسی عمید۱. [مجاز] مرده؛ درگذشته.۲. [قدیمی] آمرزیده‌شده.۳. [قدیمی] مورد مهربانی‌قرارگرفته.
مرحومةلغتنامه دهخدامرحومة. [ م َ م َ ] (ع ص ) تأنیث مرحوم . رجوع به مرحوم و نیز رجوع به مرحومه شود.
مرحوملغتنامه دهخدامرحوم . [ م َ ] (ع ص ) مهربانی کرده شده . (منتهی الارب ). نعت مفعولی است از رحم و رحمة و مرحمة. رجوع به مرحمت شود. || مغفور. آمرزیده . خدابیامرز. شادروان : چه رأی امام مرحوم القادر باللّه ... ستاره ای بوده درخشنده . (تاریخ بیهقی ص <span class="hl" dir
مرحومفرهنگ فارسی عمید۱. [مجاز] مرده؛ درگذشته.۲. [قدیمی] آمرزیده‌شده.۳. [قدیمی] مورد مهربانی‌قرارگرفته.
مرحوملغتنامه دهخدامرحوم . [ م َ ] (ع ص ) مهربانی کرده شده . (منتهی الارب ). نعت مفعولی است از رحم و رحمة و مرحمة. رجوع به مرحمت شود. || مغفور. آمرزیده . خدابیامرز. شادروان : چه رأی امام مرحوم القادر باللّه ... ستاره ای بوده درخشنده . (تاریخ بیهقی ص <span class="hl" dir
ابومرحوملغتنامه دهخداابومرحوم . [ اَ م َ ] (اِخ ) عبدالرحیم بن میمون . محدث است و از او سعیدبن ایوب روایت کند.
