مرهوملغتنامه دهخدامرهوم . [ م َ ] (ع ص ) مکانی که «رهمة» و باران نرم بر آن رسیده باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مرحوملغتنامه دهخدامرحوم . [ م َ ] (ع ص ) مهربانی کرده شده . (منتهی الارب ). نعت مفعولی است از رحم و رحمة و مرحمة. رجوع به مرحمت شود. || مغفور. آمرزیده . خدابیامرز. شادروان : چه رأی امام مرحوم القادر باللّه ... ستاره ای بوده درخشنده . (تاریخ بیهقی ص <span class="hl" dir
مرحومفرهنگ فارسی عمید۱. [مجاز] مرده؛ درگذشته.۲. [قدیمی] آمرزیدهشده.۳. [قدیمی] مورد مهربانیقرارگرفته.
مرهومةلغتنامه دهخدامرهومة. [ م َ م َ ] (ع ص ) مؤنث مرهوم . به باران نرم رسیده . روضة مرهومة؛ مرغزار باران رسیده . (از منتهی الارب ). و رجوع به مرهوم شود.
مرهومةلغتنامه دهخدامرهومة. [ م َ م َ ] (ع ص ) مؤنث مرهوم . به باران نرم رسیده . روضة مرهومة؛ مرغزار باران رسیده . (از منتهی الارب ). و رجوع به مرهوم شود.