لغتنامه دهخدا
میربار. (اِ مرکب ) رئیس تشریفات دربار. حاجب بار. آنکه مردم را برای آمدن به حضور پادشاه بار می دهد. (ناظم الاطباء). آن که مردم را بار دهد برای آمدن به حضور و این را در هندوستان داروغه ٔ دیوانخانه گویند. (آنندراج ) : داری سپهر هفتم و جبریل معتکف