مسجدی

مترادف

۱. نمازخوان، مسجدرو، اهل مسجد
۲. مربوط به مسجد
۳. زاهد، عبادتکار، مومن

جست‌وجوی دقیق

مسجدی

لغت‌نامه دهخدا

مسجدی . [ م َ ج ِ] (ص نسبی ) منسوب به مسجد. مربوط به مسجد. رجوع به مسجد شود. || عابد. زاهد. متعبد. پارسا. آنکه اعتکاف مساجد یا نماز به جماعت کند : گفتم همی چه گوئی ای حیز گلخنی گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی . عسجدی .<b

مسجدی

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. نمازخوان، مسجدرو، اهل مسجد ۲. مربوط به مسجد ۳. زاهد، عبادتکار، مومن

مسجدی

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: مذهب ] مسجدی، مربوط به مسجد، محرابی اشرف، اقدس

جست‌وجوی هم‌آوا

مسجدة

لغت‌نامه دهخدا

مسجدة. [ م ِ ج َ دَ ] (ع اِ) حصیر و گلیمی که بر آن سجده کنند. (از اقرب الموارد). جانماز. سجّاده .

جست‌وجوی مشابه

مسجدیان

لغت‌نامه دهخدا

مسجدیان . [ م َ ج ِ ] (اِ مرکب ) ج ِ مسجدی . رجوع به مسجدی شود. || مسلمانان . (آنندراج ).

مسجدین

لغت‌نامه دهخدا

مسجدین . [ م َ ج ِ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مهربان بخش کبودراهنگ همدان . واقع در 65هزارگزی شمال غربی قصبه ٔ کبودراهنگ و 24هزارگزی مشرق راه شوسه ٔ همدان به بیجار. آب آن از چشمه ها و رودخانه ٔ شیخ جراح و ر

مسجدین

لغت‌نامه دهخدا

مسجدین . [ م َ ج ِ دَ] (ع اِ) تثنیه ٔ مسجد (در حالت نصبی و جری ) که هرگاه بطور اطلاق آید مقصود مسجد مکه و مسجد مدینه است .

جست‌وجوی متن

بیت المعمور

فرهنگ فارسی عمید

خانه یا مسجدی که گفته‌اند در آسمان چهارم محاذی خانۀ کعبه است.

نحر

لغت‌نامه دهخدا

نحر. [ ن َ ] (اِخ ) (مسجدالَ ...) نام مسجدی در منی . (منتهی الارب ).

قنبلان

واژه‌نامه آزاد

مردان قوی هیکل. نام مسجدی است در محلۀ تازه میدان (قنبلان) در اردبیل.

ماخ

لغت‌نامه دهخدا

ماخ . (اِخ ) محله ای به بخارا. (از منتهی الارب ). محله ای است به بخارا که منسوب است به ماخ و نیز مسجدی منسوب به وی در آنجا هست و او مردی بود مجوسی که به اسلام گروید ودر خانه ٔ خویش مسجدی بنا کرد. (از معجم البلدان ).

یدعان

لغت‌نامه دهخدا

یدعان . [ ی َ دَ ] (اِخ ) وادیی است و در آن مسجدی است نبی صلوةاﷲ علیه را به لشکرگاه هوازن روز حنین . (یادداشت مؤلف ). جایی در وادی نخله ودر آنجا حضرت نبوی مسجدی دارد. (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

مسجدیان

لغت‌نامه دهخدا

مسجدیان . [ م َ ج ِ ] (اِ مرکب ) ج ِ مسجدی . رجوع به مسجدی شود. || مسلمانان . (آنندراج ).

مسجدین

لغت‌نامه دهخدا

مسجدین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

درمسجدی

لغت‌نامه دهخدا

درمسجدی . [ دَ م َ ج ِ ] (ص نسبی ) کودکی است که وی را پیش در مسجد می گذارند تا مردم او را بردارند. این کلمه در تداول گناباد خراسان شایع است و به عربی مَنبوذ نامیده می شود. (یادداشت محمدِ پروین گنابادی ). کوی یافت .

درپیوند

بیشتر بدانید

مسجدی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ فارسی طیفی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌نامه آزاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا