لغتنامه دهخدا
مصاداة.[ م ُ ] (ع مص ) مداراة کردن . (منتهی الارب ماده ٔ ص دی )(آنندراج ). مدارا کردن با کسی . (ناظم الاطباء). || معارضه کردن . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). معارضه نمودن با کسی . (ناظم الاطباء). || پوشانیدن کسی را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).