مسکونیلغتنامه دهخدامسکونی . [ م َ ] (ص نسبی ) قابل سکونت . ساکن شدنی . سکونت گزیدنی . و رجوع به مسکون شود.
محوطۀ مسکونیhabitation siteواژههای مصوب فرهنگستاناصطلاحی عمومی برای هر مکانی که شواهدی از فعالیتهای زندگی روزمره در آن باشد
محوطۀ مسکونیhabitation siteواژههای مصوب فرهنگستاناصطلاحی عمومی برای هر مکانی که شواهدی از فعالیتهای زندگی روزمره در آن باشد
محوطۀ مسکونیhabitation siteواژههای مصوب فرهنگستاناصطلاحی عمومی برای هر مکانی که شواهدی از فعالیتهای زندگی روزمره در آن باشد