لغتنامه دهخدا
هبیرة. [ هَُ ب َ رَ] (اِخ ) ابن مُشَمرِج الکلابی . یکی از اشراف شجاعان و فصحای عرب که در جنگ چین همراه قتیبه بود و قتیبه او را با عده ای به رسالت نزد پادشاه کاشغر فرستاد. چون هبیرة به نزد پادشاه رسید و رسالت به جای آورد، ملک از فصاحت وی در شگفت شد. و هنگامی که هبیرة از مأمور