مضارعتلغتنامه دهخدامضارعت . [ م ُ رَ / رِ ع َ ] (از ع ، اِمص ) مانا شدن و مشابهت : و مضارع را ازبهر آن مضارع خوانند که در تربیع و تقدیم اوتاد به هزج مانند است و مضارعت ، مشابهت و مقابلت است . (المعجم چ 1
مذارعتلغتنامه دهخدامذارعت . [ م ُ رَ ع َ ] (از ع اِمص ) مخالطت . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مذارعة شود.
مذارتلغتنامه دهخدامذارت . [ م ُ ذارْ رَ ] (ع مص ) مذارة. ذرار. بدخو شدن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مذارة شود.
میگذاردگویش اصفهانی تکیه ای: vahale طاری: vâɂahala طامه ای: veɂale / viyale طرقی: vâɂahala کشه ای: vâɂahala نطنزی: vâɂahela
مضارعهلغتنامه دهخدامضارعه . [ م ُ رَ / رِ ع َ / ع ِ ] (از ع ، اِمص ) مضارعة. رجوع به مضارعة و مضارعت شود .
مانندگیلغتنامه دهخدامانندگی . [ ن َن ْ دَ / دِ ] (حامص ) مانندی . شباهت . مشابهت . مضارعت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مانند بودن : ندیدم من اندر جهان تاجوربدین فر و مانندگی با پدر. فردوسی .مانندگی
مشابهتلغتنامه دهخدامشابهت . [ م ُ ب ِ / ب َ هََ ] (از ع ، اِمص ) مانندگی . شباهت . همشکلی . مقابله ٔ چیزهای برابر و مانند هم . (از ناظم الاطباء). شباهت . همانندی با کسی یا چیزی . تشابه . شباهت . مانستن . مشاکلت . مضارعت . مضاهات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) <s
مضارعلغتنامه دهخدامضارع . [ م ُ رِ ] (ع ص ) شریک و شبیه و مانند شونده . (غیاث ). شبیه و مانند. (ناظم الاطباء). مشابه . (اقرب الموارد). || (اصطلاح صرف عربی ) فعلی که بر زمان حال یا آینده دلالت کند مانند: یعلم ، تعلم ، اعلم ، نعلم . مضارع [ در زبان عرب ] فعلی است که دلالت بر زمان حال و آینده کند
تلغتنامه دهخدات . (حرف ) چهارمین حرف الفبای پارسی و سومین حرف الفبای تازی و حرف بیست و دوم از ابجد است واز حروف مسروری و از حروف هوائی است و از حروف شمسیه و ناریه و هم از حروف مرفوع و مصمته و نیز از حروف مهموسه ٔ نطعیه است ، و آنرا تای قرشت و تای مثناة فوقانی گویند. و در حساب جُمَّل آنرا چ