مطراکنانلغتنامه دهخدامطراکنان . [ م ُ طَرْ را ک ُ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال تازه ساختن و به جلوه و صفا درآوردن چیزی را : ای شده از دست تو، حله ٔ دل شاخ شاخ هم تو مطراکنان پوشش ایوان او.خاقانی .