معاتبلغتنامه دهخدامعاتب . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) ملامت کرده شده و سرزنش شده . (ناظم الاطباء). عتاب کرده شده . (غیاث ) : بزرگوارا من خود معاتبم ز خردچه باشد ارتو نباشی بر این خطا عاتب
معاتبلغتنامه دهخدامعاتب . [ م ُ ت ِ ] (ع ص ) ملامت کننده و سرزنش کننده . (ناظم الاطباء). عتاب کننده . (غیاث ) : با روح دو بسدش معاشربا عقل دو نرگسش معاتب . انوری (دیوان چ مدرس رض
معاطبلغتنامه دهخدامعاطب . [ م َ طِ ] (ع اِ) ج ِ مَعطَب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ معطب به معنی جای هلاک . (آنندراج ). رجوع به معطب شود.
معاتبهفرهنگ مترادف و متضاد۱. تشر، تندی، توپ، سرزنش، عتاب، ملامت، سرکوفت، نکوهش ۲. سرزنش کردن، عتاب کردن، خشم گرفتن
معاتبت کردنلغتنامه دهخدامعاتبت کردن . [ م ُ ت َ /ت ِ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) عتاب کردن . سرزنش کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معاتبت شود.
معاتبت فرمودنلغتنامه دهخدامعاتبت فرمودن . [ م ُ ت َ / ت ِ ب َ ف َ دَ ] (مص مرکب ) معاتبت کردن : ملک دانشمند را مؤاخذت و معاتبت فرمود. (گلستان ). رجوع به معاتبت کردن شود.
معاتبتلغتنامه دهخدامعاتبت . [ م ُ ت َ / ت ِ ب َ ] (از ع ، اِمص ) عتاب کردن . (غیاث ). سرزنش کردن . خشم گرفتن . ملامت کردن .(یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : هرگاه که از جانب سلطان در
معاتبهلغتنامه دهخدامعاتبه . [ م ُت َ ب َ / ت ِ ب ِ ] (از ع ، اِمص ) خشم گرفتن . عتاب کردن . ملامت کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معاتبة و معاتبت شود.
معاتبت کردنلغتنامه دهخدامعاتبت کردن . [ م ُ ت َ /ت ِ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) عتاب کردن . سرزنش کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معاتبت شود.
معاتبت فرمودنلغتنامه دهخدامعاتبت فرمودن . [ م ُ ت َ / ت ِ ب َ ف َ دَ ] (مص مرکب ) معاتبت کردن : ملک دانشمند را مؤاخذت و معاتبت فرمود. (گلستان ). رجوع به معاتبت کردن شود.
معاتبتلغتنامه دهخدامعاتبت . [ م ُ ت َ / ت ِ ب َ ] (از ع ، اِمص ) عتاب کردن . (غیاث ). سرزنش کردن . خشم گرفتن . ملامت کردن .(یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : هرگاه که از جانب سلطان در
معاتبهلغتنامه دهخدامعاتبه . [ م ُت َ ب َ / ت ِ ب ِ ] (از ع ، اِمص ) خشم گرفتن . عتاب کردن . ملامت کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معاتبة و معاتبت شود.
معاتبةلغتنامه دهخدامعاتبة. [ م ُ ت َ ب َ ] (ع مص ) با کسی عتاب کردن . (تاج المصادر بیهقی ). خشم گرفتن و ملامت کردن یا خشم گرفتن همدیگر را. عتاب . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).