معلطلغتنامه دهخدامعلط. [ م َ ل َ ] (ع اِ) جای داغ بر گردن شتر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
معلطلغتنامه دهخدامعلط. [ م ُ ع َل ْ ل َ ] (ع ص ) مرد استواراندام توانا بر سفر. مقلوب عَمَلَّط. (منتهی الارب ). تنومند و زوردار و توانا و استوار. (ناظم الاطباء). مرد درشت اندام ، مقلوب عملط. (از اقرب الموارد). || مرد پلیدطبع زیرک تیزفهم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ناپاک و پلید و بدکار.
محلتلغتنامه دهخدامحلت . [ م َ ح َل ْ ل َ ] (ع اِ) محله . محلة. کوی . برزن . یک بخش از چند بخش شهر. قسمتی از شهر که در آن کویها و کوچه ها و برزن باشد : و فضل ربیع اسب بگردانید و به خانه باز شد، یافت محلت و سرای خویش را مشحون به بزرگان و افاضل . (تاریخ بیهقی چ فیاض ص <sp
محلطلغتنامه دهخدامحلط. [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) اجتهادکننده در سوگند. (منتهی الارب ). سوگند یادکننده و ستیهنده . (آنندراج ). تند و تیز در سوگند یاد کردن . (ناظم الاطباء). || قضیب فحل در فرج ناقه نهنده . (از منتهی الارب ). رجوع به احلاط شود.
مهلتلغتنامه دهخدامهلت . [ م ُ ل َ ] (ع اِ مهلة).زمان . اجل . مدت . نفسة. (منتهی الارب ). فرصت . (غیاث ) : گفتند فرمان برداریم به هر چه فرماید امامهلتی و تخفیفی ارزانی دارد. (تاریخ بیهقی ص 160).از در مهلت نیند اینها ولیک تو خدای
مهلتفرهنگ فارسی عمید۱. زمان مشخص برای انجام کاری.۲. (اسم مصدر) = ⟨ مهلت دادن۳. [قدیمی] زمان.⟨ مهلت خواستن: (مصدر لازم) زمان خواستن؛ فرصت طلبیدن.⟨ مهلت دادن: (مصدر متعدی) زمان دادن؛ فرصت دادن.
استوارانداملغتنامه دهخدااستواراندام . [ اُ ت ُ اَن ْ ] (ص مرکب ) که اعضاء محکم و سخت و قوی دارد: تیاز؛ مرد کوتاه و استواراندام . مَصِع؛ مرد استواراندام . هَرس ؛ شیر استواراندام . مَعَلّط؛ مرد استواراندام . عِتریف ؛ شتر استواراندام . عَجْرَم ؛ مرد سخت استواراندام . (منتهی الارب ).
داغلغتنامه دهخداداغ . (ص ، اِ) نشان . (برهان ). علامت و نشان چیزی . سمة. (منتهی الارب ) (دهار). وسم . کدمة. دماع . (منتهی الارب ). نشان چیزی بر چیزی . چنانکه در حوض یا آب انبار گویند: داغ آب تا فلان حد پیداست ؛ یعنی نشان آب . و بعضی گفته اند داغی که می سوزانند معنی حقیقی و به معنی نشان مجازی