معین کردنلغتنامه دهخدامعین کردن . [ م ُ ع َی ْ ی َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تعیین کردن . مقرر کردن : پس هریک را از اطراف بلاد حصه ای معین کرد. (گلستان ). به اکرامم درآوردند و برتر مقامی معین کردند. (گلستان ).
فراکِشَند مِهین میانگینmean high-water springsواژه‌های مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فراکِشَندها در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله
فروکِشَند مِهین میانگینmean low-water springsواژه‌های مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فروکِشَندها در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله
فروکِشَند فروتر مِهین میانگینmean lower low-water springsواژه‌های مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فروکِشَندهای فروتر در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله
مین‌گذارmine layer, mine planter shipواژه‌های مصوب فرهنگستانشناوری که ویژۀ مین‌گذاری طراحی و ساخته شده است
مینmine 2واژه‌های مصوب فرهنگستانافزارهای حاوی مقداری مواد منفجره که برای نابود کردن یا آسیب رساندن به وسایل نقلیه زمینی و دریایی و هوایی یا افراد به کار می‌رود * مصوب فرهنگستان اول
بی معینلغتنامه دهخدابی معین . [ م ُ ] (ص مرکب ) (از: بی + معین ) بی یار و یاور. (ناظم الاطباء) : آسمان بی معین احمد اواختران را قِران نخواهد داد. خاقانی .و رجوع به معین شود.
اسم خاصproper noun, proper nameواژه‌های مصوب فرهنگستاناسمی که در بافتی معین بر هستاری معین دلالت می‌کند
شیوِ فشارpressure gradient, barometric gradientواژه‌های مصوب فرهنگستانآهنگ کاهش فشار در زمان معین و مکان معین
معینلغتنامه دهخدامعین . [ م ُ ] (اِخ ) محمد (1296-1350 هَ . ش .) فرزند شیخ ابوالقاسم . جداو شیخ محمدتقی معین العلما که در سلک علمای روحانی بود پس از فوت پدر به تربیت وی همت گماشت . جد مادری او شیخ محمد سعید نیز از علما و مدرس
معینلغتنامه دهخدامعین . [ م َ ] (ع ص ) آب روان . (دهار). آن آب که می بینند چون می رود. (مهذب الاسماء). آب روان بر روی زمین . (ترجمان القرآن ). جاری و روان . (غیاث ) (آنندراج ) : و حصاری محکم در میان شهر و خندقی که به آب معین برده اند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص <span cla
معینلغتنامه دهخدامعین . [ م ُ ] (ع ص ) (از «ع ون ») یار. (دهار). یاری دهنده . (غیاث ) (آنندراج ). یاریگر و مددکارو یار و یاور و دستگیر. (ناظم الاطباء) : از بهر آنکه شاه جهان دوستدار اوست دولت معین اوست خداوند یار اوست . منوچهری .چو
معینلغتنامه دهخدامعین . [ م ُ ع َی ْ ی َ ] (ع ص ، اِ) مقررشده . (غیاث ). مخصوص و مقرر کرده شده . (آنندراج ). ثابت و برقرار و مخصوص و محقق و معلوم . (ناظم الاطباء). تعیین شده : بی نمودار طبع صافی توصورت مکرمت معین نیست . مسعودسعد.آن
حاشا عن السامعینلغتنامه دهخداحاشا عن السامعین . [ ع َ نِس ْ سا م ِ ](ع صوت مرکب ) دور از جناب شما. رجوع به حاشا شود.
سامعینلغتنامه دهخداسامعین . [ م ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ سامع است درحالت نصبی و جری : حاشا عن السامعین ، از جناب حضار.
ماء معینلغتنامه دهخداماء معین . [ ءِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب روان . (از منتهی الارب ). آب روان روشن و پاک . (ناظم الاطباء، ذیل «معین »). آب روان و پاک . (فرهنگ فارسی معین ، ذیل «ماء») : ز کافور واز مشک و ماء معین درخت بهشت و می و انگبین . <p class="aut
اجمعینلغتنامه دهخدااجمعین . [ اَ م َ ] (ع ص ، ق ) ج ِ اَجمع (در حالت نصب و جرّ). همه . همگی . همگان : کلَّهم اجمعین . سلام اﷲ علیهم اجمعین .
معینلغتنامه دهخدامعین . [ م ُ ] (اِخ ) محمد (1296-1350 هَ . ش .) فرزند شیخ ابوالقاسم . جداو شیخ محمدتقی معین العلما که در سلک علمای روحانی بود پس از فوت پدر به تربیت وی همت گماشت . جد مادری او شیخ محمد سعید نیز از علما و مدرس
