مغبیةلغتنامه دهخدامغبیة. [ م ُ ی َ ] (ع ص ) ابر اندک بارنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سماء مغبیة؛ آسمان اندک بارنده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مغبچهلغتنامه دهخدامغبچه .[ م ُ ب َ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) بچه ٔ آتش پرست . (ناظم الاطباء). بچه ٔ مغ. فرزند مغ. ج ، مغبچگان : من به خیال زاهدی گوشه نشین و طرفه آنک مغبچه ای ز هرطرف می زندم به چنگ و دف . حافظ
مغبهلغتنامه دهخدامغبه . [ م َ غ َب ْ ب َ] (ع اِ) مغبة. پایان کار. انجام : و چون وقوف بر مغبه ٔ احوال ایام و نقض و ابرام او حاصل نیست و احتمال شری ... قایم قضیه ٔ عقل باشد پیش از وقوع چاره ٔ آن جستن . (مرزبان نامه ). و رجوع به مغبة شود.- سوء مغبه </
مغبةلغتنامه دهخدامغبة. [ م َ غ َب ْ ب َ ] (ع اِ) انجام . (دهار).پایان هر چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عاقبت هر چیزی . غِب ّ. (از اقرب الموارد). پایان کار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
مغیبةلغتنامه دهخدامغیبة. [ م ُ ب َ ] (ع ص ) آن زن که شویش غایب بود. (مهذب الاسماء): امرأة مغیبة؛ زن که شوی او غایب باشد. مُغیب یا مُغیِب . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).