ملاقهلغتنامه دهخداملاقه . [ م َ ق َ / ق ِ ] (از ع ، اِ) مأخوذ از تازی ، چمچه و ملاغه . (ناظم الاطباء). مصحف مَلعَقة. کفچه ٔ طعام . قاشق دراز دسته دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ملاغه و ملعقة شود.- امثال :<span cla
ملاقهفرهنگ فارسی معین(مَ قِ) (اِ.) گرفته شده از «ملعقة » عربی به معنای قاشق بزرگ که با آن غذا را می کشند.
ملایکهلغتنامه دهخداملایکه . [ م َ ی ِ ک َ / ک ِ ] (ع اِ) ملائکه : تا همه ٔ ملایکه را معلوم گشت فضل مصطفا علیه السلام . (تاریخ سیستان ص 39 و 40). و رجوع به ملائکه شود.<br
ملوکةلغتنامه دهخداملوکة. [ م ُ ک َ ] (ع اِمص ) ملک . (منتهی الارب ). تملک و تصرف . ملکیت . (از ناظم الاطباء). مِلک . گویند: اقر بالملوکة؛ ای بالملک . (از اقرب الموارد). || بندگی . عبودیت . (از ناظم الاطباء).
ملائکةلغتنامه دهخداملائکة. [ م َ ءِ ک َ ] (اِخ ) سوره ٔ سی وپنجم از قرآن ، مکیه و آن چهل وپنج آیت است ، پس از «سبا» و پیش از «یس ». سوره ٔ فاطر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
ملائکهلغتنامه دهخداملائکه . [ م َ ءِ ک َ / ک ِ ] (ع اِ) مأخوذ از تازی ، فرشتگان . (ناظم الاطباء).فرشتگان . جمع ملک است . در اصل ملائک بود تاء به جهت تأکید معنی جمع زیاده کرده اند چنانکه ملاحده جمع ملحد و صیاقله جمع صیقل . (غیاث ) (آنندراج ). ملائکة <span clas
ملاغه/ ملاقهگویش خلخالاَسکِستانی: čamča دِروی: čamča شالی: malâqa کَجَلی: čâmča کَرنَقی: malâfa کَرینی: malâqa کُلوری: čamča گیلَوانی: malâqa لِردی: malâqa/ čamča
ملاغه/ ملاقهگویش کرمانشاهکلهری: mal̆aqa گورانی: mal̆aqa سنجابی: mal̆aqa کولیایی: mal̆aqa زنگنهای: mal̆aqa جلالوندی: mal̆aqa زولهای: mal̆aqa کاکاوندی: mal̆aqa هوزمانوندی: mal̆aqa
ملاغه/ ملاقهگویش خلخالاَسکِستانی: čamča دِروی: čamča شالی: malâqa کَجَلی: čâmča کَرنَقی: malâfa کَرینی: malâqa کُلوری: čamča گیلَوانی: malâqa لِردی: malâqa/ čamča
ملاغه/ ملاقهگویش کرمانشاهکلهری: mal̆aqa گورانی: mal̆aqa سنجابی: mal̆aqa کولیایی: mal̆aqa زنگنهای: mal̆aqa جلالوندی: mal̆aqa زولهای: mal̆aqa کاکاوندی: mal̆aqa هوزمانوندی: mal̆aqa