ملتمطلغتنامه دهخداملتمط. [ م ُ ت َ م ِ ] (ع ص ) کسی که می رباید حق کسی را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماط شود.
ملاطماتلغتنامه دهخداملاطمات . [ م ُ طَ / طِ ] (ع اِ) ج ِ ملاطمة و ملاطمت : ما در این گوشه از مصادمات تعرض ایشان رسته ایم و از ملاطمات تعدی آسوده ، هم اینجا ساختن اولیتر. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 263). و رج