ملحفةلغتنامه دهخداملحفة. [ م ِ ح َ ف َ ] (ع اِ) چادر. ج ، ملاحف . (مهذب الاسماء). چادر شب . (دهار). و رجوع به ملحف شود. || نزد مولدین ، چادری که بر پشت لحاف کشند پرهیز از شوخگین شدن آن را. ج ،ملاحف . (از محیطالمحیط). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
ملحفهلغتنامه دهخداملحفه . [ م َ ح َ ف َ / ف ِ ] (از ع ، اِ) مأخوذ از تازی ، چادر. (ناظم الاطباء) : دستم از این حدیث شده زیرملحفه پس چون زنان روی به دیوار آمده . عطار (دیوان چ تقی تفضلی ص <span class="hl" d
ملحفه(ملافه)گویش اصفهانی تکیه ای: malâfa طاری: melâfa طامه ای: malâfe طرقی: malâfa/ mahlafa کشه ای: melâfa نطنزی: malâfa