ممطعةلغتنامه دهخداممطعة. [ م ُ م َطْ طَ / طِ ع َ ] (ع ص ) ناقة ممطعةالضرع ؛ ماده شتری که پستان وی از شیر پر و روان باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
ممتعلغتنامه دهخداممتع. [ م ُ م َت ْ ت َ ] (ع ص ) برخورداری یافته . برخوردار : صاحب عباد وقت باد ممتع در اوصف زده در خدمتش اهل هنر چون عباد. سوزنی .ممتع دارش از بخت و جوانی ز هر چیزش فزون ده زندگانی . نظامی
ممتعلغتنامه دهخداممتع. [ م ُ م َت ْ ت ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از تمتیع.آنکه منتفع می گرداند. (ناظم الاطباء). بهره دهنده . برخورداری دهنده : بوالقسم خلیک که ندیم امیریوسف بود، مردی ممتع و بکار آمده هم خدمت کسی نکرد. (تاریخ بیهقی ص 255). ||
ممیتةلغتنامه دهخداممیتة. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) فرزندمرده . مؤنث ممیت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).