لغتنامه دهخدا
مهایات . [ م ُ ] (ع اِمص ) مهایاة. کاری که بر آن آمادگی و موافقت و سازواری کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || (اصطلاح فقه ) تقسیم منافع مال مشترک است طبق اجزاء آن یا برحسب زمان . با تقاضای مهایاة از طرف یک یا چند نفر از شرکاء، دیگران را به قبول آن ملزم قرار نم