مهایانالغتنامه دهخدامهایانا. [ م َ ] (اِخ ) مهایانه . صورتی از دین بودائی که در تبت ، چین ، کره و ژاپن رواج دارد.
محانیلغتنامه دهخدامحانی . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مَحنیَة. (منتهی الارب ذیل ح ن و). || ج ِ مَحنُوَة. || ج ِ مَحناة. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به محنیه و محنوة و محناة شود.
محنالغتنامه دهخدامحنا. [ م ُ ح َن ْ نا ] (ع ص ) به حنا خضاب کرده . مخضب به حنا. (یادداشت مرحوم دهخدا). || کج و خمیده و پیچیده . (ناظم الاطباء).
مهایانهلغتنامه دهخدامهایانه . [ م َ ن َ ] (اِخ ) بوداییان شمال خود را بدین نام می خواندند و آن به معنی کشتی بزرگ است . (از ایران در زمان ساسانیان ص 60). رجوع به مهایانا شود.