موشحةلغتنامه دهخداموشحة. [ م ُ وَش ْ ش َ ح َ ] (ع ص ) شاة موشحة؛ گوسپندی که بر هر دو پهلوی آن ، خط سپید باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ماسحةلغتنامه دهخداماسحة. [ س ِ ح َ ] (ع ص ) مؤنث ماسح . (اقرب الموارد). رجوع به ماسح شود. || شانه کننده و زن مشاطه .(ناظم الاطباء). ماشطة. ج ، مواسح . (اقرب الموارد).
ماصعةلغتنامه دهخداماصعة. [ ص ِع َ ] (ع ص ) ناقه ٔ برگشته شیر از پستان . (آنندراج ). ناقة ماصعةالدر؛ ماده شتر شیر برگشته از پستان . (ناظم الاطباء). ناقة ماصعة؛ ماده شتری که شیر وی برگشته باشد و او را ماصعةالدر نامند. (از اقرب الموارد).
موسائیهلغتنامه دهخداموسائیه . [ ئی ی َ ] (اِخ ) موسویه . طرفداران امامت امام موسی بن جعفر کاظم و منتظر رجعت آن حضرت که از فرق غلاة واقفه محسوب می شوند. (از خاندان نوبختی ص 265).
موسهلغتنامه دهخداموسه . [ ] (اِخ ) ناحیتی است [ از هندوستان ] به چین و طوسول پیوسته و ایشان را حصارها و بناهای استوار است و مشک بسیار خیزد. (حدود العالم ص 65).
موشحاتلغتنامه دهخداموشحات . [ م ُ وَش ْ ش َ ] (ع ص ، اِ) (اصطلاح بدیعی ) ج ِ موشحة. (یادداشت مؤلف ). || اشعار موشح . (ناظم الاطباء). رجوع به موشح شود.
کاریلغتنامه دهخداکاری . (اِ) (اصطلاح موسیقی ) حراره . ملعبه . قول . تصنیف . کخ کخ . عروض البلد. موالیا. قوما. زجل . موشح . موشحه . شرقی . کان و کان .
شرقیلغتنامه دهخداشرقی . [ ش َ ] (اِ) قول . حراره . زجل . کخ کخ . موشح . موشحه . تصنیف . عروض البلد. قوما. موالیا. کاری . کان و کان . ملعبه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مترادفات شود.
عروض البلدلغتنامه دهخداعروض البلد. [ ع َ ضُل ْ ب َ ل َ ] (ع اِ مرکب ) (اصطلاح موسیقی ) قسمی از قول و حراره و تصنیف و کخ کخ و شرقی و زجل و موشح و موشحه و کاری و کان وکان و موالیا و قوما و ملعبه . (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به کُخکُخ شود.
ملعبهلغتنامه دهخداملعبه . [ م ِ ع َ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) بازیچه . آنچه با آن بازی کنند. ج ، ملاعب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ملعبة : بازیگر است این فلک گردان امروز کرد ملعبه تلقینم . ناصرخسرو (دیوان چ تهر