لغتنامه دهخدا
اصدة. [ اُ دَ ] (ع اِ) پیراهن کوچکی که در زیر جامه پوشند. ج ، اُصَد، اِصاد. (اقرب الموارد).و آنرا دختران خردسال پوشند. یا صدرة است . (از قطر المحیط). رجوع به صدرة شود. شاماک . (تاج المصادر بیهقی ). اصیدة. (قطر المحیط). رجوع به اصیدة شود. مؤصدة. (قطر المحیط). رجوع به مؤصدة ش