مؤوسلغتنامه دهخدامؤوس . [ م َ ئو ] (ع ص )سخن چین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مائس . (منتهی الارب ). || مفسد. (از اقرب الموارد).
موس موسلغتنامه دهخداموس موس . (اِ صوت ) حکایت آواز و صوت لبها که بهم آید و نفس آرام و به توالی به درون کشیده شود خوشایند کودک یا جلب توجه او را.
مؤسلغتنامه دهخدامؤس . [ م َ ئو ] (ع ص ) سخن چین و نمام . (ناظم الاطباء). مؤوس . مائس . ممأس . مئوس .