لغتنامه دهخدا
میهنه . [ ن َ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء خاوران و آن مرکز خاوران بوده و در حاشیه ٔ بیابان مرو میان سرخس و ابیورد خراسان قرار داشته و نسبت بدان میهنی باشد و از آنجاست ابوسعید فضل اﷲبن ابی الخیر معروف به ابوسعید ابوالخیر و آن را مَهنَه نیز نامند.(یادداشت مؤلف ). شهرکی است [